دیزاین پترن های لازم در اندروید استودیو

1. سینگل تون

 

2. بیلدر (با توجه به وجود named constructor و کلاس data در کاتلین این دیزاین پترن معنی نداره)

 

3. فکتوری

 

4. dependency Injection (DI)

 

5. Facade:

امکان این را می دهد که رابط ساده ای را برای دسترسی به یک سیستم پیچیده ایجاد کرد. در واقع، زیر ساخت های پیچیده سیستم را مخفی کرده و به کاربر اجازه می دهد تا بدون آگاهی از پیچیدگی داخلی، با سیستم تعامل داشته باشه. مثل اینترفیسی که در رتروفیت برای تعریف متدهای نتورک استفاده میشه.

 

6. Adapter:

این دیزاین پترن برای اتصال دو کلاس با ساختارهای متفاوت استفاده می شود. به عبارت دیگر، یک میانجی بین دو ساختار دیگر است. این میانجی تغییرات لازم را روی داده های سورس انجام میده تا در مقصد نشون داده بشه بدون اینکه داده های اصلی تغییر پیدا کنه. مثل اداپتر در ریسایکلر ویو که لیستی از داده های منبع که عموما لیست یا آرایه هست را به view holder که قابل نمایش برای ریسایکلر ویو است را تبدیل میکند.